Flaga Stany Zjednoczone Ameryki (USA)

Flaga Stanów Zjednoczonych Ameryki nazywana jest "Gwiaździstym Sztandarem" (przydomek Stars and Stripes). Składa się z 7 czerwonych i 6 białych pasów, reprezentujących 13 stanów założycielskich, oraz niebieskiego pola flagi ("Gösch") w lewym górnym rogu, którego 50 białych gwiazd symbolizuje obecnie 50 stanów USA. Zgodnie z § 2 ustawy o fladze USA, po przyjęciu dodatkowego stanu, kolejna gwiazda jest dodawana ze skutkiem od następnego 4 lipca (Dzień Niepodległości).

Kolory czerwony, biały i niebieski wywodzą się z Union Jack jako flagi kolonii angielskich. Ich symbolika w gwiaździstym sztandarze jest następująca: biel oznacza czystość i niewinność, czerwień - męstwo i hart ducha, a błękit - czujność, wytrwałość i sprawiedliwość.

Flaga jest śpiewana w hymnie narodowym Stanów Zjednoczonych, The Star-Spangled Banner. Dzień Flagi obchodzony jest 14 czerwca, ale tylko w Pensylwanii i Samoa Amerykańskim (17 czerwca) jest to dzień wolny od pracy.

Pochodzenie i historia flagi amerykańskiej

W czasie ruchów niepodległościowych i niepokojów pod koniec XVIII wieku, trzynaście angielskich kolonii w Ameryce miało różne flagi rewolucyjne jako symbol wspólnoty. Jedną z najważniejszych z tych flag, którą można również postrzegać jako poprzedniczkę pierwszej flagi Unii, była flaga Synów Wolności z 1775 r., która była używana przez działaczy Synów Wolności w celu zademonstrowania jedności kolonii. Początkowo składała się z dziewięciu pionowych pasów, na przemian w kolorze czerwonym i białym. Paski te prawdopodobnie reprezentowały dziewięć kolonii, które wysłały przedstawicieli na Kongres Ustawy Stemplowej w 1765 r., na którym odbyły się publiczne demonstracje przeciwko brytyjskiej ustawie stemplowej. Później flaga składała się z trzynastu poziomych pasów, również w naprzemiennych kolorach.

We wczesnych latach rewolucji flaga kontynentalna, znana również jako flaga Wielkiej Unii, stawała się coraz bardziej popularna. Opierała się na fladze Synów Wolności z 13 czerwonymi i białymi pasami, a także zawierała brytyjski Union Jack w gösch. To sprawiło, że stosunkowo łatwo było ją stworzyć z czerwonej chorągwi brytyjskiej marynarki wojennej poprzez przyszycie białych pasów. Ponieważ flaga ta wykazuje silne podobieństwo do flagi Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej, czasami zakłada się, że była ona inspiracją dla projektu flagi kontynentalnej. To, skąd flaga faktycznie wzięła swój wygląd, nie zostanie dziś jednoznacznie ustalone.

Drugi Kongres Kontynentalny przyjął rezolucję w sprawie wyglądu flagi Stanów Zjednoczonych w Filadelfii 14 czerwca 1777 r., zaledwie rok po Deklaracji Niepodległości. Stwierdzono w niej, że flaga powinna zawierać trzynaście pasów, na przemian w kolorze czerwonym i białym. Dodatkowo, jedność stanów ma być reprezentowana przez trzynaście gwiazd umieszczonych na niebieskim polu. Ani układ gwiazd, ani liczba ich promieni nie były ustalone, więc na początku istniały pewne interpretacje flagi. Na przykład, gwiazdy były ułożone w rzędach lub w okręgu, jak w projekcie, o którym mówi się, że został wykonany przez Elizabeth (Betsy) Ross, szwaczkę z Filadelfii. Jednak projekt ten jest obecnie przypisywany Francisowi Hopkinsonowi, członkowi Kongresu i współsygnatariuszowi Deklaracji Niepodległości. Jego projekt, który z tego powodu nazywany jest flagą Francisa Hopkinsona, również zawierał 13 białych gwiazd w przesuniętych względem siebie kolumnach na niebieskim tle. Trzynaście pasów zostało zachowanych.

W latach 1795-1814 Vermont i Kentucky dołączyły do Unii, więc flaga miała teraz 15 gwiazd i 15 pasów ułożonych w rzędach. Powiewała nad Fortem McHenry w Baltimore Harbor podczas wojny 1812 roku i zainspirowała Francisa Scotta Keya (1779-1843) do napisania pieśni The Star-Spangled Banner w nocy 13 września 1813 roku, która stała się hymnem narodowym na mocy ustawy Kongresu w 1931 roku.

Flaga Fortu Sumter, 1861 r.

W 1818 r. Kongres postanowił ograniczyć liczbę pasków do 13, ale z drugiej strony dodać nową gwiazdę dla każdego nowo dodanego stanu 4 lipca po jego przystąpieniu. Nie wprowadzono żadnych regulacji dotyczących formowania gwiazd, a także ich koloru (biały lub, jak zwłaszcza w czasie wojny secesyjnej, złoty). Dlatego też w ciągu XIX wieku pojawiły się różne flagi, każda z innym układem gwiazd w lewym górnym rogu, takie jak Wielka Flaga Gwiaździsta z 1837 roku, w której gwiazdy były ułożone w kształcie dużej gwiazdy, lub flaga Fort Sumter, która pojawiła się na początku wojny secesyjnej w 1861 roku i pokazywała gwiazdy w kształcie rombu. Prawdopodobnie najbardziej uderzający wzór był zawarty w projekcie 38-gwiazdkowej flagi z 1877 roku, w której centralna gwiazda (dla Kolorado) była otoczona dwoma pierścieniami gwiazd.

Dopiero w 1912 r. projekt (wówczas) 48 gwiazd w rzędzie i ich biały kolor stały się oficjalnym standardem.

W 1942 r. Kongres uchwalił ustawę (United States Flag Code, Public Law 77-826) określającą stały kodeks postępowania w zakresie używania flagi - w tym prędkość, z jaką powinna być podnoszona i zwijana oraz kiedy powinna być wywieszana w szkołach w godzinach lekcyjnych.

W 1953 r. poprawka do tego kodeksu pozwoliła na podniesienie flagi ONZ powyżej Gwiaździstego Sztandaru.

W dniu 4 lipca 1960 r. flaga została zmieniona po raz ostatni po tym, jak Alaska została ogłoszona 49. i Hawaje 50. stanem Stanów Zjednoczonych odpowiednio 3 stycznia 1959 r. i 21 sierpnia 1959 r.

W dniu 31 maja 2002 r. Sekretarz Marynarki Wojennej Gordon R. England ogłosił First Navy Jack oficjalnym gösch Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych w wojnie z terroryzmem.

Źródło: Wikipedia

Anthem

Gwiaździsty sztandar

Och, powiedz, co widzisz w codziennym świcie,

co tak dumnie oparł się gradowi kul czerwieni zeszłego wieczoru?

Którego czyste pasy i wielkie gwiazdy, niebezpieczną bitwę zniosły,

i widzieliśmy, jak faluje nad nami jak wał.

I rakiety, lśniące czerwienią, bomby eksplodujące w powietrzu,

zapowiadają, że tej nocy nasza flaga zostanie zniszczona.

Powiedz mi, czy ten gwiaździsty sztandar będzie nadal powiewał nad krajem wolnych i domem odważnych?

Na ponurych brzegach, gdzie pada rzęsisty deszcz,

widać dumne zastępy wroga stojące w strachu.

Jakie jest życzenie bryzy, która wznosi się gromko,

gdy wieje gwałtownie, na wpół ukryty, na wpół ujawniony?

Cóż, ukrywa tylko blask pierwszej stali słońca.

Potem, w pełnej chwale, blask odbija się w morzu.

To jest gwiaździsty sztandar: O długo będzie powiewał nad krajem wolnych i domem odważnych!

A gdzie jest oddział, który tak bezmyślnie przysięgał,

że pustosząca wojna i oszałamiające zniszczenie domu i ojczyzny,

niczego nie pozostawią?

Ich krew zmyła ich tchórzliwe ślady.

Żadne miejsce schronienia nie uchroni przed uciskiem i niewolą,

od terroru i ciemności grobu.

A gwiaździsty sztandar powiewa triumfalnie nad krajem wolnych i domem odważnych!

I tak będzie zawsze, gdy wolni ludzie

Stoją między ukochaną ojczyzną a zniszczeniem wojny;

Niech będzie pochwalona wolność i pokój, w ziemi zbawionej z nieba.

Chwalmy potęgę, że to, co zostało osiągnięte i nasz naród

Są zachowane od takiego nieszczęścia!

Jeśli musimy walczyć, jeśli to staje się naszym zadaniem,

to niech naszym mottem będzie: "Ufamy Bogu".

A gwiaździsty sztandar powiewa triumfalnie nad krajem wolnych i domem odważnych!